IFO

IFO – Inteligentne Formuły Opisowe w MCAD

Prezentacja

  • IFO rozszerza możliwości AutoCAD o właściwości podobne, jakie posiada Excel. Bazuje na obiektach AutoCADa jakimi są pola (fieldy). IFO zdecydowanie ułatwia pracę z polami, czyniąc ją bardzo przyjazną dla Użytkownika.
  • Umożliwia przypisanie do dowolnych obiektów tekstowych dynamicznych, złożonych formuł matematycznych opartych na zmiennych, którymi mogą być cechy większości obiektów AutoCADa.
  • Formuły mogą być dopisywane do obiektów typu TEXT, MTEXT i ATTRIB.
  • Każda zdefiniowana formuła IFO automatycznie ulega zmianie po jakiejkolwiek modyfikacji obiektu, którego cecha jest zmienną formuły.
  • Dzięki IFO istnieją bardzo duże możliwości dowolnego parametryzowania rysunków w AutoCAD. Można uzależnić od siebie praktycznie wszystkie opisy i atrybuty w blokach.
  • Przy kopiowaniu dowolnych obiektów opisanych za pomocą IFO, kopiowaniu podlegają także wszystkie pola z formułami. Dzięki temu, przy tworzeniu kolejnych kopii elementów rysunkowych, modyfikacje sprowadzają się do minimum. Wystarczy zmienić jedynie obiekty bazowe, a reszta opisów ulega automatycznej aktualizacji.
  • W IFO masz możliwość jednorazowego tworzenia formuł aż z 6 zmiennymi. Umożliwia to w praktyce stworzenie formuł dla niemalże 100% wymaganych przypadków.
  • IFO działa na każdej pełnej wersji AutoCADa 2006 i każdej nowszej.

Przykłady zastosowań:


Przykład 1 Przykład 1: Opis właściwości pomieszczeń.
Stworzony za pomocą zwykłych tekstów (oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby były to atrybuty w blokach). Widać tu, że z obiektu typu polilinia, będącego obrysem pomieszczenia oraz wartości tekstowej opisującej wysokość ścian przypisano kilka formuł definiujących: pole powierzchni, obwód i kubaturę pomieszczenia. Wystarczy jakakolwiek korekta polilinii obrysowej lub zmiana opisu wysokości ścian a wszystkie formuły zostają automatycznie przeliczone.

Przykład 2 Przykład 2: Opis pręta zbrojeniowego na rzucie.
Wszystkie opisy są tu umieszczone jako atrybuty w bloku. W IFO przypisano do atrybutu definiującego długość pręta odczyt rzeczywistej długości obiektu typu polilinia, będącym modelem rysunkowym pręta. W bloku tym jest także atrybut opisujący rozstaw prętów na rzucie, który wraz z linią odnośnika zasięgu prętów jest podstawą do policzenia liczby sztuk prętów.
Liczba sztuk prętów n opisana jest prostym wzorem: n=L/d
gdzie: L – stanowi długość linii odnośnika prętów w [cm]
d – stanowi rozstaw poszczególnych prętów w [cm]

Przykład 3 Przykład 3: Samoaktualizujące się koty wysokościowe.
Każdą kotę wysokościową, także wstawioną w programie MCAD można ustawić jako podlegająca autoaktualizacji i uzależnić jej rzędną od:

  • Innej koty wysokościowej (koty bazowej) – najbardziej użyteczna opcja
  • Punktu końca lub początku linii bazowej
  • Dowolnego tekstu lub atrybutu z wartością porównawczą wysokości.
  • Jednocześnie od dowolnego tekstu porównawczego oraz linii porównawczej
  • Od współrzędnej punktu wstawienia koty w GUW

  • Windows XP, Windows VISTA, Windows 7, Windows 8 są zastrzeżonymi prawnie nazwami lub znakami towarowymi firmy Microsoft Corporation
  • AutoCAD, AutoLISP, VisualLISP, DCL są zastrzeżonymi prawnie nazwami programów i produktów firmy Autodesk, Inc.
  • Wszystkie inne nazwy marek i produktów są znakami handlowymi lub zastrzeżonymi znakami handlowymi odpowiednich firm